Algún día ese Ferrol que navega senlleiro e solitario no máis fondo ilencio dunha singradura que semella unposíbel, vai estender con paixón o seu velame para nos levantar d chan e nos levar a pasear entre nubes acolledoras e mestas que nos vai permitir contemplar orgullosos a súa grandeza dende o sempre sorprendente mundo das aves mariñas.
Aquí están o cine Callao e o Capitol, e alá p teatro Jofre, e aí o Rena. Acolá se levanta o Ideal Room, e máis aló, a volta da esquina, vestán o edificio do Casino, a fábrica de lapis, e a cafetería da praia de Copacabana...Sen vergoña ningunha, a cidade voadora amosará o orgullo das súas entraña e nós, privilexiados viaxéiros a que se nos permite navegar na comodidades dos seus camarotes, seremos testemuñas do transcorrerdun pasado ateiga de momentos dignos de ser rememorados, do seu presente dubitativo e calado, e dun futuro prometedor que só a nós, quizis como un segredo, nos vai ser revelado.
