arkaitz Cano
Esta é unha novela negra e portuaria onde a poboación guipuscoana de Pasaia zumega escurantismo e clandestinidade. Ten a súa lóxica: a acción desenvólvese nos anos noventa, de aí esa atmosfera tan abafante e extrema, zarrapicada a cada canto coas máis diversas referencias cinematográficas e musicais. De aí tamén o acaído da súa estrutura fragmentaria, do seu discurso abrupto e dun conflito tan psicolóxico coma político que funciona como pano de fondo.
Dunha banda, Marta e Olatz, as integrantes dun comando que se agocha nun piso de Pasaia, ás que máis tarde se haberá sumar un novo e inesperado membro. Da outra, o errante César Tellería, sempre ao asexo. O resto é violencia, iso si, sutilmente dosificada para un lector atento por Harkaitz Cano, un dos máis prestixiosos escritores contemporáneos das letras vascas.
ESPECIFICACIÓNS
20 x 13.5cm
Lingua galega
Colección XX
978-84-941211-7-3
CRÍTICA
O blues literario de Harkaitz Cano, de Armando Requeixo
Entre a novela social, a negra e mais a de espías, de Manuel Rodríguez Alonso
Pasaia blues, de Harkaitz Cano, de Ramón Nicolás
Additional Details
Autor: Harkaitz Cano
Páxinas: 204
Traducido: do éuscaro por Isaac Xubín
Autor
Harkaitz Cano se licenció en derecho en la UPV de San Sebastián y comenzó su andadura literaria con la creación del colectivo Lubaki Banda, en 1993. En 1994 publicó su primer libro de poesía, Kea behelainopean bezala. Después vendrían las novelas Beluna jazz (1996, original en euskera de la presente novela) y Pasaia blues (1999); una antología de cuentos publicada en castellano que reúne los mejores relatos del autor, Enseres de ortopedia inútil (2002), y El puente desafinado (2003), un libro de crónicas literarias de Nueva York. Actualmente está considerado uno de los valores más estables de la nueva literatura vasca, tal como lo demuestra la gran aceptación de público que han tenido todas sus obras. Es colaborador habitual de varios periódicos del País Vasco, así como guionista de radio y televisión.