Este libro, singular e único na súa concepción, está coordinado por Suso Díaz e Helena Villar Janeiro e vinculou un total de trinta e seis poetas e sete persoas do ámbito da ilustración. Ao que sei, a idea xorde a partir dos Seis poemas galegos, articulando seis grupos de seis poetas coa idea de que cada colectivo realizase un poema conxunto inspirado nun poema galego de Lorca. A cuberta do libro é de Xosé Vizoso e o fragmento que abaixo se reproduce corresponde aos primeiros versos inspirados pola “Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta” que uniu as voces de Suso Díaz, Miguel Ángel Alonso Diz, Xoán Carlos Domínguez Alberte, Baldo Ramos, Lorena Rei e Noelia Rodríguez.