Agosto explora o lugar da perda. O poema sostense precisamente no salto entre a memoria e a actualización da esgazadura. Non hai lugar para a trampa nin para o artificio literario. Unha escrita desprovista de todo o superfluo que se inscribe na contención. Agosto abre unha fenda no espazo.
Por que ler?
-Porque Agosto deixará de ser só un mes.
-Porque Míriam Ferradáns é quen de iluminar a perda e traspasala.
-Porque a contención desta escrita atopa o seu mellor cómplice no deseño de Mauro Trastoy.
-Porque non sairemos indemnes e precisaremos regresar a estas páxinas.
