Este libro ofrécese ao público como escenario de conflito, como problematización duns conceptos culturais tan asumidos que se converteron en paisaxe e deixaron de ser útiles. Dun xeito ameno, rigoroso e heterodoxo, o autor parte da experiencia literaria para repensar o carácter da arte contemporánea, a realidade social, política e artística da Galiza de hoxe. Chégase así a unha visión válida e non simplificadora da nosa tradición, dos procesos de creación, do papel das institucións e do pensamento crítico.
