Despois dunha municiosa escolma, xorde Da fría e distante estrela polar, antoloxía narrativa formada por dúas novelas curtas e catro relatos que se adaptan á pefección á liña editoral de Urco.
Hai segredos no cosmos que non debemos coñecer, máis tamén hai outros, quizáis, que xacen adurmiñados moi preto de nós. Unha vertixe numinosa invádenos cando ollamos os baleiros cósmicos e esas estrelas hostís e altivas, e preguntámonos se algunha vez chageremos aló, se algunha vez os seus moradores estiveron aquí.
Desde as primitivas sociedades cazadoras das estepas do norte extremos até as xentes dun futuro afastado e prometedor, persiste a crenza de que hai un camiño para nós, un ronsel trazado no ceo nocturno por criaturas ás que nun tempo chamaron divindades, noutro tempo monstros.
Quizais nunca obteñamos resposta, quizais nunca traduzcamos a mensaxe. Quzais nos extingamos sen nos achegar nunca aos eidos da fría e distante estrela polar.
Porén, quizais xa é tarde…
