Tradución do francés de Isabel García Fernández
O exilio, o desarraigo e a vida de autómata dun obreiro industrial aparecen esbozados nesta narración concisa, fría e transparente, a través do relato do protagonista, ora Sandor ora Tobias. O amor incestuoso pola súa medio irmá e a escritura nunha lingua que non é a propia son a súa única salvación nunha realidade gris, nunha vida de mentiras e de renuncia. Cun estilo austero e sen verniz, entrecortado por pasaxes simbólicas e delirantes froito da mente do seu personaxe principal, a autora preséntanos un mundo no que o mañá é incerto, no que só persiste o vivido onte, o peso do pasado.
