«Gau beltzean etxera bidean nindoalarik basoan barna, nirearrain-sorta eskuan eta kanabera herrestan, marmota bat begiztatu nuen nire bidea zeharkatzen, eta halako plazer salbai batek inarrosininduen; bulkada bizi bat sentitu nuen marmota hura harrapatu etagordinik irensteko, ez goseak nintzelako, ezpada animaliaren izaerabasatiak grina pizten zidalako. Nolanahi ere, lakuan bizi nintzelarik, behin edo birritan behintzat suertatu nintzen basoan miaka, txakurgosetuaren antzera, halako abandonu bitxi batek hartzen ninduelarik,irents nezakeen oreinkiren baten bila, eta halako egoeran egonda,ehiza bat bera ere ez litzaidake irudituko gordinegia. Eszenariksalbaienak guztiz ezagunak bihurtu zaizkit ezin adierazteko moduan.Neure baitan aurkitzen nuen, eta aurkitzen dut oraindik, bizitzagoragoko baterako joera, edo, jendeak esaten dion moduan, bizitzaespiritual baterakoa, gizon gehienei gertatzen zaien moduan bestalde,eta beste joera bat, berriz, maila primitibo edo salbaiarekikoa, etabi-biak gurtzen ditut. Neurri berean maite ditut basatia eta ona.Arrantzak dakartzan basatasuna eta abentura egokiak di
