Tradución do xaponés de Mona Imai
Tras as cortinas do veludo carmesí agardábao unha moza adormentada, completamente sumida nun profundo sono. “Non intente espertala. Por moito que faga, ela non espertará. Está profundamente enfrascada no sono, non se dá conta de nada... Nin sequera de quen a acompañou. Non debe vostede preocuparse.” Eguchi comeza a acudir á casa das belas adormentadas, onde a través das mozas evocará os recordos das súas mulleres e, ao mesmo tempo, toma conciencia da soidade e da fealdade da vellez. O tempo neste lugar transcorre noutra dimension, na que para Eguchi cada detalle recobra un sentido e unha emoción.
