Este texto , escrito a lapis en catro cadernos de follas cuadriculadas e tapas de hule negro , foi atopado pola miña nai en 1979 . Atopeime con este relato escrito por un galego emigrante que ata os quince anos fora analfabeto , críado nun ambiente de pobreza material , aínda que parece que non espiritual pola sensibilidade que puxo na descrición dos seus sentimentos . Na súa casona , que fixo construír en Rauch (... ) nacín e vivín a miña infancia . Sempre rodeando no péndulol de esquecer e recordar , entre a tenrura , a compaixón e a dor . Nesa zona onde a luz é dourada e as bágoas se xuntan cos mocos , nunha calidez de trato onde todo está ben , todo se perdoa e déixase ir .
