A recuperación ensoñada do pasado a través dos xogos infantís e do recordo; a ascese necesaria para a introspección e a procura do coñecemento; a amizade, o amor, a sublimación estética e a salvación pola arte..., son algunhas das claves que informan e están detrás deste vibrante, singular e suxestivo texto de José Lorenzo Tomé.
A conlusión final podería formularse cunha frase da propia novela: "A memoria da infancia ilumina o mundo danado dos adultos". X.L.V.
