Xosé Luís Méndez Ferrín asegura que nunca pensou a súa vida como a dun escritor pero a vida acabou por convertelo nun escritor en plenitude e, ademais, central dentro do sistema literario galego, ao que lle entregou libros de mestría incontestable como Poesía enteira de Heriberto Bens, Con Pólvora e magnolias, Estirpe ou Contra maquieiro. A súa obra xurde nunha terra e nun tempo onde se cruzan a epopea galeguista e o último asalto proletario á sociedade de clases. É poesía refractaria á poesía que vive á marxe da historia. Epicúrea pero existencialista, pozo negro e apoloxía do mundo ancho e terríbel, desenvólvese nas contradicións e exáltaas. Esta antoloxía, realizada por Daniel Salgado, amosa o poder dunha obra que atravesa o tempo sen deixar de abraiarse, que non renuncia e que tampouco acepta. Unha poesía de soberanía estética e autonomía política.
