Versións, actualizacións dalgúns contos clásicos e moi populares, poemizados para mellor comprensión.
A autora asenta a narrativa popular, a través da poesía, no camiño máis longo, aí onde está a literatura, onde erguemos a cabeza para mirar ao horizonte, e tamén volvemos a vista para mirar atrás, onde temos memoria.
É Hai que escolle os camiños máis longos “unha aposta pola aventura, polo complexo, fronte á passividade do camiño máis curto, xa que ‘Acaba enseguida / e com el / A Viaxe’” (Mario Regueira – Sermos Galiza).
Son tempos xa de considerar a Paula Carballeira como unha das poetas a ter em conta nestes tempos. A poesía estivo sempre presente en toda a súa obra, sexa narrativa, oral ou dramática.
Aquí, no Hai que escolle os camiños máis longos, resume moitas das súas propostas que caracterizan todas as súas obras.
