Jaloffeim é, ante todo, unha chanza privada do autor, e un enigma.Despois, ou de paso, é un odeiro. Odas de aspectos diversos e espíritu unitario, dedicadas ás cousas que realmente as merecen: un neno quecaza víboras, a alimentación hipercalórica, unha cinta de casete deVíctor Manuel, unha que lle morreu o home diante dunha orquestra ealegrouse, rozar un camín, ter una folla de Excel para organizar asseries.
