Munduaren mugekin topo egin dugun honetan, pandemia ahaztu nahi dugun
giza tragedia bat izan da, baina konfinamenduaren itxialdiak “denbora” eman
digu; “ez egiteko”, begiratzeko, hausnartzeko... merkatuaren eta ekoizpenaren
logika hautsi eta zaintzak erdigunean jartzeko. Proiektu honek, ikuspegi estetiko
batetik, giza praxien berbideratze bat planteatzen du konfinamentuaren garaian
sortutako kezkak, esperientziak eta gogoetak, ahaztuta gera ez daitezen.
Proiektu artistikoaren ardatza gizabanakoak bere gorputzarekiko eta
ingurunearekiko duen berrirudikatzean datza; gorputza, etxea eta ingurumena,
gorputz, egitura eta espazio habitatu bezala erlazionatzen ditu, matrioshka
baten erara, espazio partekatu eta interkonektatu batean.
Era berean, liburua objektu artistiko gisa konfekzionatu da; collage, poema
bisual, eskultura eta testuekin, diskurtso ekosofiko baten inguruan artikulatuak,
non forma eta diskurtsoa konklusio estetiko berean elkartzen diren.
