Galardoado co premio de poesía Martín Codax 2000, este poemario leva o título Libra, do que o propio autor destaca que é un lema escollido moi conscientemente. Trátase, como declara, do "único signo do zodíaco de construción humana" e tamén da forma feminina de "libro". Isto pode darnos unha idea de cómo Navaza concibe a súa poesía: para el, é sobre todo arte e artificio, e non expresión dunha suposta autencidade na que non cre, no que atinxe á creación poética. O libro premiado publícase na colección Dombate, onde xa vira a luz o primeiro poemario de Gonzalo Navaza, Fábrica íntima, distinguido co Premio Eusebio Lorenzo Baleirón de 1989.
