Relatos que conflúen baixo a historia dun personaxe do Deza, coñecido como "O Naranxo", un marabilloso tolo, xénero en si mesmo que representaba o extraordinario da excentricidade nunha sociedade tradicional e rural onde todo estaba regulado pola monotonía do ciclo dos días, das estacións e das estritas relacións familiares e sociais. Os tolos representaban unha liberdade excéntrica: cando se facían maiores e ficaban terriblemente sós, sen familia que os coidara, convertíanse dalgún xeito en familia de todo o mundo. O Naranxo tiña trillóns de pesetas, todos os que el quixer. Como nas boas historias do país, non hai fronteira entre tempos.
