Partindo do ficticio. Na obra inacabada de Dosinda Christensen amósase unha voz que anula a voz do autor erixíndose en alicerce dun mundo auroral nomeado a través da palabra e das súas propiedades sonoras e fundacionais, á vez dende a visión mística dos elementos expresada en loa e canto,emulsiona unha fragmentación do lírico que vai dende a pulsión biográfica, ás amplas chailas do colectivo, admintindo como propia a orfandade de todo o que non posúe unha linguaxe estruturada en significantes e significados.
