Os imitadores é un conto infantil protagonizado por sombras. Invertindo a relación entre as sombras e os corpos que a proxectan, a obra presenta un universo no que as sombras son os seres autónomos e pensantes, mentres que as persoas non son máis que os seus reflexos. Tanto é así que «imitadores» é o nome co que as sombras chaman aos humanos, pois, desde o punto de vista das sombras, os humanos son esas criaturas que están sempre o seu lado copiando cada cousa que fan.
O intercambio de papeis e de perspectivas entre humanos e sombras permite reflexionar sobre cuestións moi complexas e interesantes, como son: identidade, individualidade, autonomía vs independencia, orixinalidade, mito da caverna de Platón, ying e yang, control político a través do medo, xénero, etc.
