Esi burrín, atáu a les afueres de Tazones, miraba atristayáu a los coches que pasaben. Alcuérdome que mio padre aparó´l coche y dímos-y un trozu de pan. Yo yera pequeñu pero nun se m´olvida cómo fuximos d´aquello que encadenamos
Este sitio web utiliza cookies, tanto propias como de terceros, para mejorar su experiencia de navegación. Si continúa navegando, consideramos que acepta su uso. Más información