Manuel Curros Enríquez (1851-1908) é a grande voz civil do XIX, figura sobranceira do Rexurdimento, e Aires da miña terra, publicado por primeira vez en 1880, un dos libros máis populares das nosas letras.
A súa poesía directa, realista, case sempre ó servicio dunha causa, ??castigo prós verdugos?? e ' ' consolo prós escravos ' ' , acadou en vida grandes aplausos, pero tamén o anatema da excomunión. Viviu e morreu tomando partido. O seu verso, coma o de Pondal ou Rosalía, forma parte da nosa memoria máis consciente.
