Entre 1920 e 1921, os traballadores da Patagonia arxentina érguense contra o abuso laboral das empresas capitalistas que alá operan, liderados por un mozo bastante novo, pero cunha personalidade forte e definida: Antonio Soto Canalejo.
Emigrante galego educado no anarquismo, Soto enfróntase ao mando do exército arxentino -con quen comparte raíces xeográficas pero non ideais- e consigue un fito que o converte nun heroe da liberdade. Hoxe en día, ese fito está inmortalizado na Arxentina, mais é descoñecido na súa terra natal.
