En Miño: ¿existiu unha fronteira?, Luís Manuel García Mañá achéganos ás vicisitudes
da división político-administrativa luso-galaica, que naceu no século
XII. Un espazo de convivencia entre as xentes de ambos os lados da raia,
que levan séculos vivindo xuntos, e agora aproveitando as oportunidades e vantaxes
que ofrecen a nova realidade da pertenza á UE e a veciñanza histórica.
Paralelamente, achéganos olladas retrospectivas recorrendo á Historia e ao
Dereito Internacional, a Antropoloxía e a Socioloxía. Un traballo de utilidade para
galegos e miñotos que queiran saber da historia da súa contorna, e para os que
que sintan fondamente as terras que rega o Miño..
LUÍS MANUEL GARCÍA MAÑÁ (Ourense, 1950). Licenciado en Dereito, foi comisario
xefe de Policía en Madrid, Vigo e Ourense, xefe superior de Policía
de Galicia e senador por Ourense. É académico correspondente da Real
Academia Galega, membro do Instituto de Estudios Vigueses, do Padroado da
Fundación Otero Pedrayo e da Asociación de Amigos do Couto Mixto. Entre os
seus traballos ensaísticos detacan: De los corregidores a los gobernadores civiles
de Ourense (1986), La frontera hispano-lusa en la provincia de Ourense (1988),
As primeiras boticas de Vigo e a arte do oficio (1998), Couto Mixto, unha república
esquecida (2005). Como narrador publicou as novelas: As plumas do moucho
(1999); O lume de Santo Antón (1997), Menino morreu (2003), O grito do
Ipiranga (2010), Por que as sombras non teñen ollos (2015) e Non fales o que
non debes (2020).