Os Ferreiro labran eternamente as mesmas leiras, sen a menor posibilidade de que un vaia facer xamais cousa outra. Até ben avanzado o XX... Á familia fidalga de Ngongo Lévana moi lonxe sen lles preguntaren se no eran felices: na promesa dunha vida mellor disócianos, róubanlles o apelido.
Familias das mellores convidaran os Ngongo á viaxe de balde mentres preservaban de toda inseguridade aso Ferreiro, aferrollándoos durante séculos á leira farta de temporais e quenturas.
Esta é unha breve historia social de Galiza. E sinala a débeda histórica que a pulcra Europa ten por pagar aos millóns de americanos de pel escura. Van aquí outras bondadosas familias. Fixas nun desinteresado afán de progreso cara unha sociedade feliz. Son as boas familias. E iso que non hai familia mala.
